Dziś czwartek , 25 kwietnia 2024 r. imieniny: Jarosława, Marka, Wiki

Przygotowanie i budowa kościoła.

Jeszcze przed ostateczną decyzją władz oraz akceptacją hierarchów kościelnych w 1880 roku powołano komitet budowy kościoła, którego celem było przede wszystkim zbieranie i gromadzenie funduszy.

W jego skład weszli: proboszcz Bautz jako przewodniczący, Wreschniok jako skarbnik, Krebs - sekretarz kolei państwowych, Ortmeyer - rentier, Luckert - sekretarz stanu cywilnego, Witzler - nadkontroler podatkowy, który zajmował się zbieraniem odpowiednich dokumentów.

Pierwsza wzmianka o placu budowy u zbiegu ul. ul. Bogurodzicy i Kaszubskiej pojawiła się w piśmie Ministerstwa do Spraw Wyznań Religijnych i Medycyny do nadprezydenta Prowincji Pomorskiej 10 marca 1884 roku. Ministerstwo sugerowało przekazanie tego placu bezpłatnie. W dalszym ciągu jednak trwały zabiegi o plac budowy przy placu Żołnierza i Bramie Portowej.

Władze ponowiły propozycję przekazania placu przy ul. Bogurodzicy i Kaszubskiej 18 kwietnia 1885 roku, powiadamiając jednocześnie, że Ministerstwo Wojny chce przeznaczyć na ten cel 30 000 marek w trzech ratach - ostatnia po rozpoczęciu budowy. Z Berlina tymczasem 20 marca 1885 roku nadchodziły do nadprezydenta ponaglenia sfinalizowania przydziału terenu pod budowę.

Władze centralne, jak i lokalne przywiązywały wielką wagę do kosztów budowy. Sugerowały skromną budowlę, proboszcz natomiast chciał wznieść okazały, stylowy kościół na 1000 osób. W czerwcu 1885 roku poinformował o zebranych pieniądzach w kwocie 177 825 marek i 13 fenigów. Ponadto w maju 1888 roku 10 000 marek przekazała cesarzowa.

Ministerstwo Skarbu postanowiło, wbrew swym wcześniejszym zapowiedziom, sprzedać, nie zaś podarować plac budowlany przy ul. ul. Bogurodzicy i Kaszubskiej. Cena była przystępna, żądano bowiem tylko 12 marek za m². Jego powierzchnia miała wynosić 3245 m², w tym 177 metrów bieżących ulicy. Dodajmy, iż szerokość ulic z dwoma chodnikami, przy których planowano wznieść kościół, wynosiła 20 m (ul. Kaszubska 4,5 m + 11 m + 4,5 m; ul. Bogurodzicy 4m+12m + 4 m). Proboszcz Hille w 1888 roku poinformował władze o sporządzeniu kosztorysu - koszty budowy wynosić miały od 250 000 do 270 000 marek.

Warto nadmienić, że powołany komitet budowy zbierał pieniądze wszystkimi dostępnymi i dozwolonymi metodami. Dla przykładu podano, że w 1884 roku zorganizowano loterię fantową i zebrano przy tym 3000 marek. Odbyła się też aukcja wartościowych przedmiotów dostarczonych przez szczecinian. Z diecezjalnej kolekty otrzymano 18 500 marek. Pieniądze napływały też ze Śląska, Nadrenii i Westfalii. Stowarzyszenie Bonifratrów z Padeborn przesłało 1500 marek, bp Henryk Föerster z Wrocławia przekazał 10 000 talarów. Parafianie szczecińscy zebrali 1500 talarów. Komitet budowy kościoła długo oczekiwał na zawarcie umowy kupna placu. Od 13 stycznia 1887 roku (po śmierci proboszcza Hille) proboszczem był Hirschberger. Podpisanie umowy kupna placu nastąpiło dopiero 4 kwietnia 1887 roku, budowa zaś została zatwierdzona przez władze 24 kwietnia 1888 roku.

Wieloletnie zabiegi i starania, uporczywa walka z władzą o wybudowanie kościoła, niezłomne stanowisko wszystkich proboszczów i katolików dały efekty. Rozpoczęto budowę kościoła. 29 sierpnia 1888 roku, w środę o godzinie dwunastej nastąpiło wmurowanie kamienia węgielnego. W uroczystości brał udział miedzy innymi nadprezydent prowincji pomorskiej. W zaproszeniu po raz pierwszy występuje nazwa kościół pw. św. Jana Chrzciciela. Kamień węgielny został umieszczony według tradycji w miejscu przyszłego prezbiterium, za ołtarzem głównym. Przy tej okazji sporządzono akt erekcyjny, który zakopano w pobliżu.

Wszystkie niemal czynności wykonywano ręcznie. Posługiwano się jedynie prostą dźwignią. W ciągu dwóch lat kościół został wzniesiony łącznie z wykonaniem wszystkich detali. Jego konsekracja odbyła się 30 września 1890 roku. Dokonał jej arcybiskup z Wrocławia, ks. dr Georg Kopp. W uroczystym poświęceniu uczestniczył nadprezydent prowincji. Program uroczystości przedstawiał się następująco: godz. 7.30 rozpoczęcie (wierni w tym czasie stali na zewnątrz kościoła); około godz. 9 procesyjne uroczyste wejście do kościoła, konsekracja głównego ołtarza, Msza św. pontyfikalna, przemówienie biskupa, uroczyste Te Deum; o godz. 15 obiad w Domu Koncertowym (nieistniejący dziś - ul. Małopolska); o godz. 19.30 koncert - śpiew chóru parafialnego oraz deklamacje również w Domu Koncertowym.